از راست: کاوه گلستان، منوچهر دقتی و عباس عطاربا تــاریـخ
نه بودن‌ِمان نه رفتن‌ِمان فرقی به حال دنیا نمی‌کند.
از راست: کاوه گلستان، منوچهر دقتی و عباس عطارنه بودن‌ِمان نه رفتن‌ِمان فرقی به حال دنیا نمی‌کند.
در اول شهریور ۱۳۳۳ کنگره ایران‌شناسان نامی جهان مرکب از ۲۱نفر در کمبریج تشکیل شد، که حسن تقی‌زاده نیز از اعضای شرکت‌کننده در آن بود. تقی‌زاده به پیشنهاد پروفسور هنریک سموئل نیبرگ، خاورشناس و ایران‌شناس برجسته سوئدی، و به اتفاق آراء به ریاست افتخاری کمیته اجرایی انتخاب گردید تا ترتیب تدوین و مجموعه‌ای را که شامل همه کتیبه‌های ایرانی است بدهند. چندی بعد گروه بزرگی از اندیشمندان خاورشناس اروپایی کتابی حاوی مقاله‌های مختلف با موضوع ایران‌شناسی بیرون آوردند، که آن را به مناسبت هشتاد سالگی تقی‌زاده تقدیم به او کردند، آنها نام این مجموعه را «ران ملخ» نامیدند؛ و این نامیدن به سبب فروتنی تقی‌زاده بود که ۳۱نفر از خاورشناسان برجسته برای تجلیل از مقام علمی او چنین کتابی را به زبان‌های فرانسه، انگلیسی و آلمانی تالیف و منتشر کردند.
مهرانگیز دولتشاهی در پایان مصاحبه خود با پروژه تاریخ شفاهی بنیاد مطالعات ایران در موضوع اجازه انتشار این مصاحبه با خط خود نوشته است: «تا سال ۱۳۷۵ شمسی یا تا سقوط رژیم جمهوری اسلامی محفوظ بماند و پس از آن استفاده از آن آزاد خواهد بود». مهرانگیز دولتشاهی در سن ۹۰ سالگی در مهر ۱۳۸۷ در پاریس درگذشت.
سناتور دکتر صادق رضازاده شفق استاد برجسته دانشگاه در مجلس ترحیم حسن تقی‌زاده (۱۵ بهمن ۱۳۴۸) درباره او می‌گوید: «چه‌طور می‌شود چندین سال نماینده مجلس شورای ملی، نماینده مجلس سنا، رئیس مجلس سنا، استاندار، وزیر، سفیر، مشاور عالی، رئیس چندین انجمن و مرکز پژوهشی و علمی، استاد دانشگاه در ایران و فرنگ و.. باشی و از همه مهم‌تر برای سال‌ها وزیر دارایی باشی و تمام درآمد کشور زیر دستان تو باشد ولی تا سن ۸۶ سالگی حتی یک آپارتمان ۵۰ متری هم نداشته باشی؟» مقایسه کنید تقی‌زاده را با صاحبان قدرت و سیاسیون و کارگزاران حکومتی امروز.. عکس: صادق رضازاده شفق در کنار حسن تقی‌زاده./
سخنرانی علی دشتی در دوره سیزدهم مجلس شورای ملی، جلسه ۲۲، یکشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۲۰. *مذاکرات مجلس شورای ملی، دوره سیزدهم.
تصویر نامه کریم سنجابی، شاپور بختیار و داریوش فروهر خطاب به محمدرضا پهلوی در ۲۲ خرداد ۱۳۵۶
چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟ یادداشت مصطفی رحیمی در روزنامه آیندگان به تاریخ ۲۵ دی ۱۳۵۷
یادداشت شاهرخ مسکوب در نخستین روز پس از انقلاب ۵۷ از کتاب روزها در راه @batarikh
تاریخ ایران، در واقع همان تاریخ روح مردم ایران است و گمان می‌رود که این تاریخ را بتوان در دو کلمه خلاصه کرد: رنج و جاودانگی. حسن تقی‌زاده
از راست: محمود افشار، حبیب یغمایی، مجتبی مینوی، سیدحسن تقی‌زاده و عطیه تقی‌زاده تهران؛ خرداد ۱۳۴۸ عکس از ایرج افشار از گنجینه پژوهشی ایرج افشار
درباره کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیش از انقلاب ۱۳۵۷ و مروری بر کتاب یک شاخه در سیاهی جنگل حمیدرضا یوسفی
بشر غرب در «بیگاری تاریخ» است. آری بشر غرب دچار نوعی «بیگاری ایدئولوژیکی» شده است؛ گویی ساعتی است که برای ثانیه جنگ سوم جهانی پاندول‌هایش را به حرکت واداشته‌اند. #احمد_فردید
محمدعلی فروغی (ذُکاءالملک) ۴ نامه مهم به حسن تقی‌زاده نوشته است. یکی از این نامه‌ها که ۶ نوامبر ۱۹۲۱ (۱۴ آذر ۱۳۰۰) نوشته شده؛ یعنی در دورانی که فروغی در مقام وزیر امور خارجه دولت قوام -اولین دوره نخست‌وزیری قوام‌السلطنه- مشغول به فعالیت است و تقی‌زاده به عنوان نماینده ایران در شوروی برای عقد قرارداد تجارتی حضور دارد، فروغی در بخش‌هایی از نامه به وضعیت نابه‌سامان ایران و مناسبات حاکم -سیاسی و اجتماعی- در آن اشاره می‌کند؛ وضعیتی که بوی بر باد رفتن می‌دهد و در نهایت نیز یعنی چهار سال بعد (۲۴ آذر ۱۳۰۴) منجر به حذف احمدشاه و سقوط سلسله قاجار و روی کارآمدن دودمان پهلوی می‌شود که در آن رضا پهلوی عملاً و قانوناً عنان اداره امور حاکمیتی ایران را در دست می‌گیرد.
حسن تقی‌زاده و عطیه؛ آرامیده در کنار هم در گورستان ظهیرالدوله پنجشنبه ۲۰ مرداد ۱۴۰۱
مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات سال ۱۳۸۳ کتابی منتشر کرده با عنوان «سیدحسن تقی‌زاده؛ به روایت اسناد ساواک». در این کتاب برچسب‌های زیادی به تقی‌زاده درون اسناد زده شده، اما در هیچ کدام از اسناد حرفی از دزدی و رشوه و اختلاس توسط تقی‌زاده زده نشده است. در یکی از این گزارش‌ها بیوگرافی از تقی‌زاده -در زمانی که تقی‌زاده رئیس مجلس سنا است- توسط رئیس رکن دوم لشگر تبریز نوشته شده که در آن آمده: - میزان تحول و ثروت منقول و غیر منقول: ثروتی ندارد. - اعتیادات: ندارد. - دشمنان مهم: توده‌ای‌ها. - امیال و آرزوهای شخصی: فقط در ترقی و عظمت ایران دور می‌زند. - عقاید و افکار سیاسی: مجاهدت در حفظ استقلال ایران و عظمت و سربلندی آن و آزادی ملت. طرفداری طبقه پائین و زحمت‌کش و فقیر و جهاد بر ضد تمام طبقات ممتاز و وقف وجود برای اصلاح حال و رفاه طبقات محروم از نعمات حیات شایسته؛ خدمت به بهبود حال اقتصادی و فرهنگ و بهداشت. - نقاط ضعف زندگی: غرور زیاد.
