از راست: کاوه گلستان، منوچهر دقتی و عباس عطاربا تــاریـخ
نه بودن‌ِمان نه رفتن‌ِمان فرقی به حال دنیا نمی‌کند.
از راست: کاوه گلستان، منوچهر دقتی و عباس عطارنه بودن‌ِمان نه رفتن‌ِمان فرقی به حال دنیا نمی‌کند.
دو طرح فریده لاشایی از پیکر مصدق گره‌دار و ابهام‌آمیز هستند و چهره او برایِ تماشاگری که با آن مواجه می‌شود، پوشیده و گنگ است و لاشایی مصدق را پشت به ما تصویر کرده است؛ انگار در حال حرکت است و از ما دور می‌شود. در کار لاشایی از مصدق نه فیگور او، بلکه بیشتر وضعیت او موضوعیت دارد که بهم ریخته و آشفته است (تنش در رنگ‌آمیزی و خط‌هایِ معوج)؛ آشفتگی که ماحصلِ نرسیدن یا شکست آرمان‌هایِ مصدق است، آرمان‌هایی که بر باد رفت و تحقق پیدا نکرد و لاشایی در طرح خود این فضایِ غبارآلود را ترسیم می‌کند و مصدق در فضا به تدریج از دید ما محو می‌شود.
«بن‌بست» به صادق هدایت - شعری از مسعود فرزاد فرزاد این شعر را در سال ۱۳۲۱ (۱۹۴۳) آن هنگام که زندگی هدایت به سویِ یک بن‌بست کشیده می‌شود، سروده است.
پس از خاکسپاری شارل دو گل ۱۲ نوامبر ۱۹۷۰ محمدرضا پهلوی و اسدالله علم. Colombey-les-Deux-Églises
اسدالله علم روز ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ بر اثر ابتلا به سرطان خون در بیمارستانی در نیویورک درگذشت. روز بعد جسدش از آمریکا به ایران منتقل شد و در مسجد سپه‌سالار تهران تشییع و سپس برایِ تدفین به مشهد منتقل شد. شاه و اعضایِ خاندان پهلوی هیچ یک در مراسم تشییع اسدالله علم شرکت نکردند و تنها با ارسال تاج گلی با خانواده او همدردی کردند. در حالی که اسدالله علم از دوران ولیعهدی محمدرضا پهلوی تا اواخر سال ۵۶ از نزدیک‌ترین افراد به او بود.
پرویز بابایی (۱۴۰۳-۱۳۱۱) برایِ همیشه در خاک آرام گرفت. دوشنبه ۲۰ فروردین ۱۴۰۳، بهشت سکینه کرج.
دقیقاً یادمه که اردیبهشت ۸۷ من کامل درگیر کتاب «لودویگ فوئرباخ و ایدئولوژی آلمانی» شدم، سر هر کلاسی با من بود. با همون کتاب با پرویز بابایی آشنا شدم و چند سال بعد تو یه مهمونی از نزدیک دیدمش و باهاش صحبت کردم. انسان شریف، دلنشین و خوش خلقی بود؛ دقیقاً مثل همین عکس، یادش گرامی.
گفت‌وگو عباس میلانی با ابراهیم گلستان درباره کاوه گلستان. *مجله نیلوفر آبی شماره ۳، بهمن و اسفند ۱۳۹۶.
